 |
| Credit: 123rf.com |
"Παλαιότερα πίστευαν ότι το παιδί συμπεριφερόταν σαν ξένο σώμα και μάλιστα αντίθετα διακείμενο προς τη μητέρα του. Αλλά όταν μια γυναίκα είναι έγκυος σχηματίζει με το παιδί της ένα πολύ δεμένο ζευγάρι, παραμένοντας ωστόσο ο ένας διαφορετικός από τον άλλο. Δεν θα κατανοήσουμε τίποτα από τη μητρότητα εάν δεν λάβουμε υπόψη μας αυτό το αχώριστο ντουέτο.
Το παιδί είναι το δίδυμο της μητέρας, ένα θυγατρικό κύτταρο που δεν έχει αποχωριστεί από αυτήν, μια προέκταση του σώματός της. Μέσω της εγκυμοσύνης της, η μητέρα ζει μια ανάμνηση, μια αναβίωση, όπου το μυστήριο της δικής της ζωής επανεμφανίζεται. Δίνει ζωή σε ένα μέρος του εαυτού της και το προσφέρει στο σύμπαν.
Το έμβρυο είναι ένα ανθρώπινο ον για το οποίο δεν έχουμε παρά μόνο καθήκοντα. Αυτός ο μικρός ανθρωπάκος, ο οποίος ακούει και αναγνωρίζει τη φωνή της μητέρας του, έχει αρχίσει να αφουγκράζεται τον κόσμο και διαθέτει το δικό του ψυχισμό. Για την επικοινωνία μέσα στη μήτρα δε διαθέτουμε κανένα μέτρο, αλλά πόσες μαρτυρίες!
Οι έγκυοι κάνουν διάλογο αυθόρμητα με το παιδί τους, ερμηνεύουν τις κινήσεις του ως μηνύματα που γνωστοποιούν τις προθέσεις του και του απαντούν, συχνά με δυνατή φωνή. «Α, δεν είσαι ευχαριστημένος!», του λένε όταν, την ώρα που πέφτουν για ύπνο, αισθάνονται, από τις κλωτσιές και άλλες παράκαιρες κινήσεις, ότι εκδηλώνει μια επιθυμία για εγρήγορση… Και πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε την προέλευση αυτού του τόσο έντονου δεσίματος αν όχι με βάση τη φωνή;
Ο ρόλος της φωνής
Η φωνή αποτελεί μεταβίβαση κάποιας συμπεριφοράς ή στάσης. Ειδικότερα, η φωνή της μητέρας είναι η ουσιαστική εγγραφή που συνοδεύει το ξεκίνημα της ζωής. Εκείνη πλάθει το σώμα του παιδιού, το ωθεί να πάρει τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, να προχωρήσει ή… να οπισθοχωρήσει..."
Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο εδώ:
No comments:
Post a Comment